Tahran, Iran

Tahranli ailem

Gencler kiz arkadaslarini beklerken



Derbent

Zerdust ates tapinagi

Nargilenin komurunu hazirlarken

Avluda nargile keyfi

Tebriz'de iki gun daha kaldim. Yunus Aga Tebriz'in butun gezilecek yerlerini gosterdi. Aksam 12'de Tahran otobusuyle Tahran'a gectim. Sabah sekiz gibi vardigim Tahran'da ilk is Pakistan konsolosluguna gittim ancak haftasonu tatiline girmeleri dolayisiyla kapalilardi. Tahran sokaklarini biraz gezdikden sonra hali muzesini ziyaret ettim. Halici bir aileden gelmem dolayisiyla muzeden buyuk zevk aldim. Pakistan vizesi alamama ihtimaline karsilik bir seyahat acentasindan Hindistan'a ucak bileti arastirdim. 250 dolara Tahran'dan Delhi'ye bilet olmasina ragmen uzerimdeki nakit bileti almaya yetmeyebilir. Iran'a gelirken burada hicbir kredi kartinin ve yanima aldigim seyahat ceklerinin gecmeyecegini hesaba katmamistim. Uzerimdeki nakit bir hafta daha Iran'da gecirip ucakla Hindistan'a gecmeme ancak yetiyor. Dolayisiyla Iran gezisini biraz hizlandirmam gerekecek. Yunus Aga Tahran'da ki bir arkadasini beni agirlamalari icin aradi. Tebriz'den sonra Tahran'da da Azeri bir ailenin yaninda misafir olarak kaliyorum. Yola cikali on gunden fazla olmasina ragmen hala bir otelde konaklamadim. Iranli ailelerin yaninda kalmak seyahatimin dusundugumden daha guzel gecmesini sagliyor. Tahranda ki ilk gunun aksami burada misafir kalacagim ailenin evine dogru yola ciktim. Tahran'da Azeri Turkcesi konusanlarin sayisinin azalmasi dolayisiyla evi bulmam biraz zor oldu. Bindigim otobusle gidecegim yerin biraz uzagina gitmisim. Neyseki ailenin oglu beni bulundugum yerden aldi ve eve goturdu. Ailenin babasi bir Turk'u agirlamaktan son derece hosnut. Surekli benimle muhabbet ediyor, her soyledigini anlayamasam da gayet guzel zaman geciriyoruz. Ertesi gun buranin haftasonu tatili olan Cuma gunu olmasi dolayisiyla Yunus (Tahranli ailenin oglunun ismi de Yunus) beni arkadasindan odunc aldigi motorsikletle Tahran'da gezdirdi. Iran'da motorsiklet arabalar kadar yaygin. Sehiri motorsikletle gezmek yuruyerek gezmek kadar keyifli. Arabayla gezerken goremedigin bircok seyi motorsiklet uzerinde goruyorsun yurumenin yorgunlugu olmadan. Yunus'la beraber Tahran'in en populer sayfiye yeri olan Derbent'e gittik. Burasi Tahran'in kuzeyindeki daglarda insanlarin yuruyus ve piknik yaptiklari, tatillerini gecirdikleri bir yer. Dagin tepesinden asagiya akan bir irmak boyunca yuruyus yolu yapilmis. Irmak kenari restoran, cay ve nargile bahceleriyle dolu. Butun Tahran buraya gelmis gibi kalabalik. Tepeye varmak bes saatlik bir yuruyusle mumkun. Bir bucuk saatlik bir tirmanisla manzarali bir yerde dinlendikten sonra inise gectik. Sehiri biraz daha turladiktan sonra eve dogru yola koyulduk. Evde aksam yemegimizi yedikten sonra evin avlusunda yaptigimiz nargile keyfiyle gunu noktaladik. Haftanin ilk gunu cumartesi sabahi babayla beraber Pakistan konsolosluguna dogru yola koyulduk. Konsolosluk gorevlileri biraz tereddutlu davranmalarina karsin bana gerekli formlari verdiler, Turk konsoloslugundan alacagim bir yaziyla tekrar gelmemi soylediler. Turk konsoloslugunun Cumartesi kapali olmasi dolayisiyla planladigim uzere bugun vizeyi alip Isfahan'a dogru yola koyulamiyorum. Mecburen Tahran'da ki misafirligimi bir iki gun daha uzatmak zorundayim. Firsattan istifade dun her yerin kapali oldugu Tahran'in devasa kapali carsisini tekrar gezdim. Icinde aradigin herseyi bulabilecegin bu buyuk pazarda iki uc saat dolandiktan sonra tekrar evin yolunu tutuyorum. Otobusde yolcular surekli soforle tartisiyorlar. Guzergahi ve duraklari belli olmasi gereken bir otobusde tartisacak ne buluyorlar bilmiyorum ama her otobuse bindigimde oluyor. Yola ciktikdan kisa bir sure sonra yolculardan biri sesli bir sekilde dua etmeye basliyor ve diger yolcularda ona eslik ediyorlar. Bir sehir hatlari otobusunde yolcularin guvenli bir yolculuk icin dua etmeleri komik geliyor. Din Iran'da bir saplanti halinde. Medya ve diger butun olanaklari kullanarak halka dini empoze eden devletle beraber gunduz gece dini hayatlarinin onemli bir parcasi olarak yasayan halk da bunun bir parcasi. Din dinledikleri muzikden sohbetlerine, hareketlerinden dusuncelerine her yerde mevcut. Dinle bu kadar icice olmaktan bunalip isyan etmek istedigim bircok an oldu.